İÇ YAKANLAR DA BUGÜN: DO GA Nİ (SESSİZLİK)

Sanırım bu benim için yazması en zor yazı olacak. Çünkü küfür etmeden nasıl yazarım bilmiyorum. Kanım dondu diye bir terim var arkadaşlar bilirsiniz. Bugün tanıtacağım film bize bu terimin ne demek olduğunu öğretiyor.İzlerken ağlayamayacağınız,kalbinizi paramparça eden bir film bu film. Sebebi ise gerçek bir hikaye anlatılması,böyle şeylere maruz kalan çocuklar olması ve bunları yapan insanlarla aynı havayı solumamız.

Öncelikle belirteyim bu bir tanıtım yazısı değil,ağır spoiler içerecek. Aşağı bunu bilerek inin.

↜↝

Filmde işitme ve zihinsel engeli bulunan bir yurt\okulda yaşayan çocukların başına gelen taciz vakaları anlatılıyor. Öncelikle tekrar edeyim bu çocuklar işitme engelli. Ve dolayısıyla arkadaşları orada çığlıklar içinde acı çekerken diğerleri onu duymuyor. Filmde bu insanlık dışı şiddete maruz kalan öğrenciler ya kimsesiz yada keşke kimsesiz olsaydık diyebilecek kişiler.,.

Film okula yeni gelen ve insani duygularını henüz yitirmemiş olan sanat öğretmeni In Ho'nun bir öğrencisinin işkenceye maruz kalmasına şahit olmasıyla başlıyor. In Ho öğrencisi Hyun Soo'yu hastaneye götürüyor ve burada yapılan muayeneler sonucu öğrencisinin maruz kaldığı şeyleri öğreniyor. Öğrenciyle konuştuktan sonra bunu yapan kişilerin okul müdürü ve onun ikiz kardeşi olduğunu aynı zamanda tek kurbanın Hyun Soo olmadığını öğreniyor. 

  

Min Soo... Okuldaki erkek bir öğretmeni tarafından tacize uğruyor. Küçük kardeşi ile birlikte. Yaşadıklarına katlanamayan ve ne olduğunu dahi anlayamayacak yaşta olsa bile utanan kardeşi kendisini tren raylarına bırakarak veda ediyor abisine. Kardeşinin öcünü almak isteyen Min Soo'da herşeyi anlatıyor öğretmenine. In Seo'da öyle. Davalar açılıyor,şehrin önde gelen ve kimsesiz çocuklara kucak açan hayırsever ve güçlü ailesine yakıştırılan bu suçlar halkı ayaklandırıyor. Çocuklara bakamayacak kadar güçsüz ama parayı görünce her şeyi yapabilecek güce muktedir Min Soo ve In Seo'nun vasileri suçluları affediyor.

Hayatta kalan hiçbir akrabası olmaması sebebiyle affı satın alınamayan Hyun Soo davanın tek umudu oluyor. Ama tabi ki kendi adaletini kendi yaratan zenginler davacı tarafın avukatını yüksek mevki vaatleriyle kandırarak en önemli kanıtı ele geçirerek sıyrılıyor işin içinden.

Min Soo kendisine taciz eden öğretmenini de yanına alarak kardeşinin vedasına katılıyor,mahkemenin vermediği cezayı kendi veriyor onlara bunu yaşatanlardan birine.

Bence anlatamadım arkadaşlar çünkü ben bu filmi bu cümlelerle anlatabilecek bir insan değilim. Filmin en sonunda şöyle bir yazı geliyor ekrana “Günümüzde saldırganların bazıları okuldaki görevlerine geri döndü…” Bu konu ile ilgili tam detay bulamasam da bir blog sitesinde yapılan bir yorumda bu film sayesinde davanın tekrar görülmeye başlandığını ve suçlulardan bazılarınında hapis cezası aldığı yazıyordu.Umarım gerçektir.

Burada anlattığım daha doğrusu anlatabildiğim filmin belki yüzde yirmisi bile değil. Lütfen izleyin ve hayattan soğuyun.

“Mücadele etmemizin sebebi dünyayı değiştirmek değil, dünyanın bizi değiştirmesine izin vermemek…”